نبرد رسانه‌ای آقای دبیرکل
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن نصرالله به عنوان یکی از شخصیت‌های ممتاز جهان اسلام و عرب و با درخشش و نفوذ و تأثیرگذاری گسترده‌اش، به پدیده‌ای ویژه در منطقه تبدیل شده است. بسیاری بر این باورند که این توفیق مرهون شخصیت خاص او به عنوان رهبر قوی‌ترین جنبش مقاومت علیه اسرائیل است؛ رهبری محبوب، مردمی، مقاوم، انقلابی و مورد احترام، رهبری که تجربه‌ی سیاسی قابل توجه و دیدگاه فراگیر و یکپارچه‌ای دارد و خواستار قیام و وحدت و آزادی است. البته به همه‌ی این مشخصات باید نقش برجسته‌ی او در جنگ سی‌وسه روزه را نیز افزود. دبیرکل حزب‌الله در این جنگ با تشخیص دقیق و بهنگام و با مدیریت صحیح بحران، بسیار فراتر از توقعات و پیش‌بینی‌های معمول نسبت به خود ظاهر شد.
در این یادداشت به حضور رسانه‌ای سیدحسن نصرالله در طول جنگ سی‌وسه روزه می‌پردازیم. او این نبرد رسانه‌ای را با اعلام به اسارت گرفتن دو سرباز رژیم صهیونیستی در 12 جولای 2006 آغاز کرد و تا اعلام پیروزی الهی-تاریخی و راهبردی مقاومت در 15 آگوست 2006 و اعلام آتش‌بس آن را ادامه داد. سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و پیام‌های سید حسن نصرالله در این مقطع حساس، بیانگر مدیریت استثنایی مقاومت لبنان در برابر یکی از سخت‌ترین حملات و تجاوزهایی بود که غاصبان صهیونیست در تاریخ سراسر جنگ و خونریزی خود انجام داده بودند. این مواضع نماد حق‌گویی، قدرت، پیروزی و پایداری بود و بسیاری از معادلات و معیارهای سیاسی و نظامی منطقه را در هم ریخت.
جهانِ جنگ ۳۳ روزه
جهانِ جنگ ۳۳ روزه
مقاومت اسلامی طرف پیروز جنگ ۳۳ روزه بود و این واقعیت را نطق هیچ سخنران و موضع‌گیری هیچ سیاست‌مدار غربی یا عربی تغییر نخواهد داد. چه‌بسا وقتی که رژیم اسرائیل در آغاز جنگ ۳۳ روزه به دولت لبنان می‌تاخت که چرا دست به خلع سلاح حزب‌الله لبنان نزده است، فقط به یک شکست خود اعتراف می‌کرد؛ یعنی به ناتوانی اسرائیل در نابودی مقاومت اسلامی.
جنگ دوم لبنان در حالی آغاز شد که نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در پی وقایع سال ۱۹۸۲ و عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از لبنان در سال ۲۰۰۰ در مناطق جنوبی لبنان حاضر بودند؛ نیروهایی که در جنگ نیز تلفات دادند و بعد از جنگ بر تعداد خود افزوده بودند تا بر آتش‌بس نظارت کنند. آتش‌بس البته نتیجه‌ی دلخواه رژیم صهیونیستی نبود. هم‌پیمانان غربی این رژیم نیز تنها در روزهای انتهایی جنگ علناً از آتش‌بس سخن گفتند. آنان تا پیش از این به دنبال شکست مقاومت اسلامی و ایجاد خاورمیانه مورد نظر خود بودند.
شعرخوانی شعرای عرب در حضور رهبر انقلاب
دیدار شعرای شرکت‌کننده در همایش بین‌المللی شعر بیداری اسلامی با رهبر انقلاب
همزمان با ایام ولادت پیامبر گرامی اسلام(ص) و هفته وحدت، شرکت‌کنندگان در کنگره بین‌المللی شعر بیداری اسلامی دوشنبه شب با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.
در این دیدار که در فضایی صمیمی و آکنده از احساسات ناشی از انقلاب‌های منطقه و بیداری اسلامی، برگزار شد. ابتدا شاعرانی از تونس، مصر، یمن، بحرین، لبنان، سودان، عراق، سوریه، عربستان، کویت و جمهوری اسلامی ایران اشعار عربی خود را در وصف پیامبر اعظم(ص)، بیداری اسلامی و انقلاب‌های منطقه، فلسطین و قدس شریف و همچنین سی و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و ایستادگی ملت ایران، قرائت کردند.
سپس رهبر انقلاب اسلامی در سخنانی با اشاره به نقش تأثیرگذار و برانگیزاننده اشعار برجسته و دارای مضامین والا تأکید کردند: شعرای امت اسلامی باید با اشعار پرمحتوای خود، در حادثه عظیم بیداری اسلامی، نقش‌آفرینی کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه محتوای اشعار مربوط به بیداری اسلامی باید، بصیرت امت اسلامی را تعمیق دهد، افزودند: در محتوای اشعار بیداری اسلامی به جهت‌گیری‌ها و اهداف عالی این تحول بزرگ، راه‌های منتهی به این هدف عالی، و دشمنان و موانعی که آنها ایجاد می‌کنند، توجه ویژه و خاص شود.
ایشان خاطرنشان کردند: در اشعار، باید به نقش دین، ایمان به خدا و معارف قرآنی در بیداری اسلامی نیز اهتمام جدی شود زیرا هر نهضتی که متکی به اعتقاد دینی شود، آسیب‌ناپذیر و ماندگار خواهد بود.
رهبر انقلاب اسلامی حادثه بیداری اسلامی را تأثیرگذار و سرنوشت‌ساز برای همه امت اسلامی دانستند و خاطرنشان کردند: این حرکت، یک بیداری حقیقی و همچنین اسلامی و نتیجه عبرت‌های فراوان، درک‌های عمیق و همت‌های والای ملت‌های عرب در طول سالیان متمادی است و به همین دلیل نام بهار عربی برای این حرکت عظیم، ناقص است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: این حرکت، تمام‌شدنی نیست و ادامه خواهد داشت و تاریخ امت اسلامی به اذن پروردگار، تغییر خواهد کرد.
ایشان افزودند: این حرکت، نشان دهنده یک حادثه بزرگ تاریخی است که تحولی عظیم در امت اسلامی بوجود خواهد آورد.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: شعرای امت اسلامی باید در چنین حادثه بزرگ و سرنوشت‌سازی نقش ایفا کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر لزوم اهتمام به وحدت اسلامی در اشعار بیداری اسلامی افزودند: تلاش‌های گسترده‌ای در جریان است تا با استفاده از ایجاد تفرقه میان مسلمانان، حرکت عظیم بیداری اسلامی، شکسته و متوقف شود اما امت اسلامی باید بر عوامل مذهبی، قومی و سیاسی تفرقه غلبه کند و راه‌های ایجاد اختلاف را ببندد.
ایشان همچنین با اشاره به نقش لفظ و قالب در ارتقای هنر شعر، خاطرنشان کردند: باید با استفاده از الفاظ و قالب‌های مستحکم و از نظر هنری در رتبه بالا، اشعار برجسته و قوی سروده شود تا برای سالیان متمادی ماندگار و تأثیرگذار باقی بماند.
در این دیدار آقای دکتر ولایتی دبیرکل مجمع جهانی بیداری اسلامی در سخنانی با اشاره به ضرورت گفتمان‌سازی و غنابخشی ادبیات بیداری اسلامی به عنوان مانعی در مقابل به انحراف کشیده شدن انقلاب‌های منطقه گفت: بر همین اساس کنگره بین‌المللی شعر بیداری اسلامی با حضور 77 شاعر از 10 کشور برگزار شده است.
وی برگزاری این کنگره را در راستای همایش بین‌المللی بیداری اسلامی و همایش بین‌المللی جوانان و بیداری اسلامی و گامی در جهت اهداف جنبش بیداری اسلامی دانست.
جوانه‌های بیداری اسلامی
گزارشی از حاشیه‌های دیدار جوانان انقلابی منطقه با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای
«عمر»، سنی مالکی مذهب و دانشجو بود. در لابی هتل محل اسکان، درباره انقلاب تونس گپ می‌زدیم. آخرهای صحبتمان به دستش نگاه کردم. انگشتری دستش بود با نقش شمشیری دو لبه. پرسیدم این چیست؟ گفت این «ذوالفقار» شمشیر حضرت علی(ع) است. تعجب کردم. پرسیدم: «مگر سنی نیستی؟» گفت: «مالکی مذهب هستم. ولی حب علی در قلبم هست»؛ پرسیدم: «آیت‌الله خامنه‌ای که فردا به دیدارشان می‌روی را می‌شناسی؟» گفت: «نه خیلی زیاد؛ در حد این که رهبر ایران هستند و در انقلاب ایران هم بوده‌اند.» گفتم: «ایشان از نوادگان پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) است.» خندید و گفت: «فکر می‌کنم فردا دیداری تاریخی داشته باشیم و اولین گروه تونسی باشیم که بعد از انقلاب تونس، نزد یکی از نمادهای انقلاب ایران می‌رویم.» تا صبح خیلی راه بود.
نزدیک طلوع آفتاب دوباره «عمر» را در لابی هتل دیدم که گوشه‌ای نشسته و چیزی می‌نویسد. گفتم: «چه می‌نویسی؟» گفت: «هیچی؛ دارم همین جوری می‌نویسم تا خوابم نبرد. می‌ترسم بخوابم و آیت‌الله خامنه‌ای را نبینم!»
شور و شوق میهمانان شیعه اجلاس برای دیدار با رهبر انقلاب کاملاً طبیعی بود؛ شیعیان عراق، پاکستان، لبنان، مصر و... . اما بقیه جوانان کنجکاو بودند که قرار است آیت‌الله خامنه‌ای را از نزدیک ببینند. برخی از آنها تصور خاصی نداشتند و تا به حال صحبت‌های آقا را نشنیده بودند. وقتی که العربیة و الجزیرة مهمترین کانال ارتباطی کسی باشد، البته انتظاری بیش از این نیست. حتی بعضی لیبییایی‌ها فکر می‌کردند امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای هر دو یکی هستند!
به دلیل همکاری با ستاد خبری همایش، از روز اول بین هزار و دویست نفر جوان میهمان بودم. جوانانی که از هفتاد و دو کشور از شرق تا غرب عالم آمده بودند تا در همایش «جوانان و بیداری اسلامی» شرکت کنند و جمهوری اسلامی ایران را از نزدیک ببینند. دو روز قبل از همایش به بازدید از نمادها و تجربیات نظام جمهوری اسلامی ایران گذشته بود. از برج میلاد گرفته تا پالایشگاه عسلویه، بازارتهران، مؤسسه رویان و... . به غیر از کسانی که قبل از این به ایران آمده بودند، بقیه میهمانان از دیدن پیشرفت های ایران متعجب بودند. می‌گفتند قبلا به ما گفته بودند ایران کشوری عقب افتاده است که تندروهای مذهبی در آن حکومت می‌کنند. زنان اجازه حضور اجتماعی ندارند و با توجه به تحریم‌ها در هیچ چیزی پیشرفت ندارد. و حالا همه چیز عکس آن چیزی بود که تصور می‌کردند. حتی جوانی مصری از رانندگی در ایران هم تعریف می‌کرد که قابل مقایسه با قاهره نیست!
حدود ساعت هشت صبح دوشنبه سوار اتوبوس‌ها شدیم. بعضی‌ها هنوز خواب‌آلود بودند و عده‌ای مصمم، به بیرون از شیشه‌های اتوبوس نگاه می‌کردند. چند یمنی و لیبیایی در انتهای اتوبوس شروع کردند به سرود خواندن. کم‌کم بقیه هم همخوانی کردند. شعارها و شعرهای حماسی خودشان را می‌خواندند. خیلی زود به خیابان فلسطین رسیدیم. هوا نسبت به روزهای قبل سردتر بود و این سرما برای آفریقایی‌ها که جوراب هم نمی‌پوشیدند خیلی آزار دهنده بود. از اتوبوس که پیاده شدند، بعضی «لبیک یا خامنه‌ای» می‌گفتند. بعضی همچنان سرشان را پائین انداخته و در فکر بودند. کنارم دو لیبیایی حرکت می‌کردند. یکی‌شان به دوستش می‌گفت پیشرفت‌های ایران هم مثل ترکیه و عربستان است، فرقی ندارد. و دوستش می‌گفت فرق دارد؛ ایران تنها کشوری است که در مقابل غرب ایستاده است.
وقتی به بیت رهبری رسیدیم، خیلی آرام در صف ایستادند تا بروند به دیدار «السید القائد» یا «المرشد الاعلی» یا «القائد المفتی» یا «سماحة السید» یا هر اصطلاح دیگری که در طول مراسم بر روی دست نوشته‌هایشان نوشته بود. حسینیه نسبتا پر شده بود. بچه‌های پاکستان اول از همه شعار دادند. به زبان خودشان می‌گفتند «ماشاءالله خامنه‌ای». قسمت خانم‌ها کمی جای خالی داشت ولی در قسمت آقایان همه به سختی نشسته بودند. شاید برای اولین بار بود که چنین جمعی در حسینیه امام خمینی جمع می‌شدند. جمعی که به عنوان مثال، مصری‌های آن از جوانان اخوان الملسمین بودند تا حزب سلفی نور و لیبرال‌ها‌ی مصر. اجتماعی نمادین از نسل های آینده جامعه جهانی و امت اسلام... نمی‌دانم چرا به یاد آن جمله معروف امام خمینی افتادم که سال 1342، درمورد یاران نهضت اسلامی گفته بودند: سربازان من اکنون در گهواره ها هستند!
