سروده مقام معظم رهبری
سروده مقام معظم رهبری
حرفی بگوی و از لب خود کام ده مرا ساقی ! ز پا فتاده شدم ، جام ده مرا
فرسوده، دل ز مشغله جسم و جان ، بیا بستان زخود ، فراغت ایام ده مرا
رزق مرا ، حواله به نامحرم مکن از دست خویش ، باده گلفام ده مرا
بوی گلی ، مشام مرا تازه می کند ای گلعذار ! بوسه به پیغام ده مرا
عمرم رفت و حسرت مستی زدل نرفت عمری دگر ز معجزه جام ده مرا
ای عشق! شعله بر دل پر ارزو بزن چندی رهایی از هوس فام ده مرا
جانم بگیر و جام می از دست من مگیر ای مدعی هر آنچه دهی ، نام ده مرا
مرغ دلم به یاد رفیقان به خون تپید یا رب ! امید رستن از این دام ده مرا
بشکفت غنچه دلم ای باد نوبهار خندان دلی بسان ((امین)) وام ده مرا
